تأثیر همگروه و تنظیم‌کننده‌های رشد بر تولید پینه و سوخک با استفاده از ریزنمونه‌های تهیه شده از سوخ دختری لاله واژگون (.Fritillaria imperialis L)

ریز ازدیادی بهترین روش برای جلوگیری از انقراض و تکثیر لاله واژگون می‌باشد. در این آزمایش اثرات ترکیبی ازتنظیم‌کننده‌های رشد اکسین و سایتوکینین بر تولید پینه و سوخکدر ریز نمونه‌های گرفته شده از فلس سوخ دختری لاله واژگون و از دو همگروه متعلق به دشت ارژن و کوهرنگ مورد بررسی قرارگرفت. برای این منظور سه نوع ترکیب از تنظیم‌کننده‌های رشد و در هر یک NAA در سهغلظت (0، 5/0 و 1 میلی‌گرم در لیتر) با یکی از سایتوکینین‌های کینتین، 2iP یا درسه غلظت (5/0، 1 و 2 میلی‌گرم درلیتر) استفاده شد. محیط کشت پایه شامل MS با 5/4 درصد ساکارز و 8 گرم بر لیتر آگار بود. آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار و در هر تکرار پنج ریز نمونه اجرا شد. آنالیز داده‌ها نشان داد که کینتین و 2ip تأثیر معنی‌داری بر درصد پینه زایی نداشتند اما اثر معنی‌داری بر آن داشت. بیشترین میزان تولید پینه در غلظت 5/0 میلی‌گرم در لیتر NAA در ترکیب با 5/0 میلی گرم در لیتر  مشاهده شد. در این تیمار 60 درصد ریز نمونه‌ها قادر به تشکیل پینه شدند. محیط کشت حاوی یک میلی گرم در لیترکینتین در ترکیب با یک میلی گرم در لیتر NAA به تولید سوخک مستقیم و غیر‌مستقیم بیشتری از سایر محیط‌های کشت و با میانگین 5/5 سوخک در هر ریز نمونه منجر شد. با لحاظ کردن کارایی و هزینه NAA و عوامل زیست‌محیطی توصیه می‌شود که غلظت‌های پایین آن در القاء سوخک‌زایی به کار برده شود.